Por enriba de nós

Foi no instante no que o sol botaba sobre a cidade o seu derradeiro raio, alumeando os tellados e os cumios das montañas. A metros por enriba de nós, das persoas que van e veñen polas beirarrúas, o tempo seguía o seu paso e cumplía o seu ciclo como cada día. Qué pequenos somos e qué pouco temos que alza-la vista para poder gozar dun chisco da fermosura do ceo, e esquecernos así das miserias que nos asulagan aquí abaixo.